T: Z historii sztuki - klasycyzm

Klasycyzm (z łac. classicus „doskonały, pierwszorzędny, wzorowy, wyuczony”) – styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. „powrót do źródeł” (klasycznych) pojawił się już w renesansie – jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Klasycyzm jako styl panował w epoce oświecenia. Najpełniejszy rozkwit klasycyzmu nastąpił w I poł. XVIII wieku.

                                    https://pl.wikipedia.org/wiki/Klasycyzm

Cechy klasycyzmu:

  • tematyka 'akt'
  • wzorowanie się na tematyce i architekturze starożytnej Grecji i Rzymu (rzymski Panteon i Partenon w Atenach),
  • chęć wiernego odwzorowania elementów dekoracji, stroju czy architektury Antyku,
  • statyka zamiast dynamizmu,
  • oszczędność wyrazu,
  • spokój – przeciwieństwo barokowej ekspresji,
  • uwypuklenie cnót obywatelskich w przeciwieństwie do rokokowej frywolności,
  • obraz idealistyczny,
  • kształt ważniejszy niż barwa,
  • tematyka moralizatorska, często propagandowa (np. Jacques-Louis David Śmierć Marata),
  • ukazywanie momentu przed ważnym wydarzeniem lub akcją (np. Jacques-Louis David Przysięga Horacjuszy),
  • używanie silnego strumienia, „snopu” światła (np. Jacques-Louis David Śmierć Sokratesa).

Ćwiczenie plastyczne

Wykonam pracę plastyczną przedstawiającą polski dworek klasycystyczny.

  • Format A4
  • Technika - kredki/pastele
  • w swojej pracy zachowam cechy architektury klasycystycznej

Podsumowanie

Utworzony za pomocą aplikacji Padlet