Kompozycje w plastyce

Notatka:

Kompozycja – w sztukach plastycznych układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość. Kompozycją określa się również samo dzieło, zawierające połączone ze sobą składniki.

Celem kompozycji jest osiągnięcie zamierzonego efektu plastycznego poprzez umiejętne dobranie kolorów, kształtów, proporcji, faktur i położenia przedstawianych elementów, czasem na drodze porządkowania podobnych do siebie składników, a kiedy indziej poprzez zestawianie ich na zasadzie kontrastu. W kompozycji wykorzystuje się też często pewne konstrukcje znane z geometrii takie jak symetria czy złoty podział. Odpowiednie operowanie tymi narzędziami daje efekt w postaci różnych nastrojów, uczuć, przeżyć jakich może doświadczyć odbiorca - można uzyskać na przykład zarówno odczucie statyczności, porządku, równowagi, harmonii, jak i dynamiki, chaosu czy nierównowagi.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kompozycja_%28sztuki_wizualne%29

kompozycja centralna

Przykład kompozycji centralnej

Słoneczniki Vincent van Gogh














http://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82oneczniki_%28obrazy_Vincenta_van_Gogha%29

Notatka:

Kompozycja centralna - kompozycja skupiająca uwagę na środku płaszczyzny dzieła

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ed/MocnePunkty.jpg/220px-MocnePunkty.jpg

kompozycja otwarta

Przykład kompozycji otwartej w malarstwie: Claude Monet, Nenufary










http://pl.wikipedia.org/wiki/Kompozycja_otwarta

Notatka:

Kompozycja otwarta – rodzaj kompozycji, polegający na pozostawieniu odbiorcy dzieła sztuki pola do interpretacji. Jest to układ specyficznej relacji między elementami kompozycji, poruszający wyobraźnię, sugerujący coś, co jest poza nim. Kompozycja taka zmusza odbiorcę do dopełniania, inicjując indywidualny proces współtworzenia.

Kompozycja zamknięta

Notatka:

Kompozycja zamknięta - kompozycja, w której wszystkie elementy świata przedstawionego tworzą jasny, przejrzysty, skończony i logiczny układ.